[RĘKOPIS - filozofia, teatr, pszczelnictwo, obyczaje]. Pięć współoprawnych rękopiśmiennych tekstów na różne tematy, z czego 4 pochodzi z I poł. XIX w., jeden z 1865.

Tom form. 23,5x18,5 cm, opr. XIX-w. psk. Na początku każdej części piecz.: "Księgozbiór Krzyżanowskich w Czerpowodach" (jego współwłaścicielem był Stanisław Krzyżanowski (1841–1881) - historyk, wydawca "Roczników dla Archeologów, Numizmatyków i Biografów Polskich"). Tom zawiera teksty:
1. Uwagi nad trzecim tomem dzieła "Obraz myśli mojey [o celach istnienia człowieka]" (Floriana Bochwica), k. 87
2. Proces aktorów z kaznodzieją Katedry Kamienieckiey, k. 18
3. Obrona aktorów i teatru przeciw zarzutom w odpowiedzi x. Biskupa, k. 8, 28-31, [2]
4. Praktyczne pszczolnictwo na Podolu i Pobereżu do potrzeby, zwyczaju i miejsca zastosowane, na gospodarskich doświadczeniach oparte, 1839 roku, k. [55], tekst ostatniego rozdziału niedokończony
5. Przestrogi p. Antoniemu Mikoszewskiemu synowi naszemu, podług których w edukacyi w Lwowie zamierzonej, postępować pod najmocniejszym od Rodziców nań włożonym obowiązkiem żyć i sprawować się powinien, k. [14].

Autorem pierwszych dwóch tekstów (a zapewne i trzeciego) jest niewymieniony tu z imienia Seweryn Malinowski (1777-1850) - reżyser i aktor teatralny, związany z Kamieńcem Podolskim ("Był indywidualnością nieprzeciętną i w szczytowych latach swej kariery należał do rzędu najwybitniejszych aktorów polskich scen prowincjonalnych działających na wschodnich rubieżach dawnej Rzeczypospolitej" (PSB)). Praca 2 i 3 dotyczy konfliktu pomiędzy prowadzonym przez Malinowskiego teatrem i władzami kościelnymi. "Kłopoty [finansowe] powiększał [...] niechętny do Malinowskiego stosunek miejscowego duchowieństwa katolickiego, które potępiało jego teatr za wywieranie rzekomo gorszącego wpływu na społeczeństwo" (PSB). W Bibliotece Kórnickiej znajduje się podobny rękopis autorstwa S. Malinowskiego dotyczący tych samych wydarzeń. Obszerne omówienie tego manuskryptu znajduje się w artykule A. Mężyńskiego "Seweryna Malinowskiego odpowiedź biskupowi" ("Pamiętnik Bibliot. Kórnickiej", r. 1973) zakończonym stwierdzeniem: "jeden z ciekawszych dokumentów kształtowania się świadomości aktorów polskich w XIX wieku". Dotyczy to także rękopisu tu prezentowanego.
Autorem traktatu pszczelniczego jest, według notatki po przedmowie, ks. J. Komarnicki, kanonik Katedry Kamienieckiej. Jego praca zaw. m.in.: Pasieczysko czyli toczki na pszczoły, Pasiecznicy, Karmienie pasieki na wiosnę i sposób robienia syty miodowej, Niezawodne sposoby łączenia starych pni i rojów już osadzonych, Ule i nakrywy, Wybijanie pszczół na początku września, Stebnik do przezimowania pasieki, Kradzież pasieki i sposoby uniknienia onych, Uwagi dążące do powiększenia, polepszenia i utrzymania pszczolnictwa podolskiego jako pożytecznej gałęzi w gospodarstwie.
Osiemnastowieczne rady rodziców dla udającego się do szkół syna przepisał w Czerpowodach niewymieniony z imienia Orłowski 9 IV 1865. "Uszanowanie dla starszych, dla księży, a jaknajdoskonalsze posłuszeństwo dla przełożonych osób, oddawać równym sobie cześć należytą a nawet i niższym poważenie przyzwoite, bez upodlenia się jednak, okazywać". "Obmowy osób z ujmą cudzej sławy jak najmocniej wystrzegać się bo jedno jest zabić człowieka na życiu co zabić na sławie".
Stan całości dobry.