BOGDZIEWICZ Ryszard - Schroniska górskie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945..
Lublin 2012. Wyższa Szkoła Społeczno-Przyrodnicza im. W. Pola. 4, s. 343. opr. oryg. kartonowa.
Stan bardzo dobry. Bardzo bogaty materiał ilustracyjny, m.in. ze zbiorów autora.
Z przedmowy: „O dawnych schroniskach pisało już kilku autorów, zwłaszcza w ostatnich latach, ale zawsze - w odniesieniu do jednego pasma górskiego lub konkretnego obiektu. Niniejsze opracowanie, które powstało już kilka lat temu, ale z różnych względów ukazuje się dopiero teraz, jest pierwszą próbą uwzględnienia wszystkich pasm górskich. Podstawową cechą tej pracy jest to, że bazuje ona przede wszystkim na materiałach źródłowych, a w znacznie mniejszym stopniu na wcześniejszych opracowaniach, co pozwoliło uniknąć niektórych wielokrotnie powielanych nieprawdziwych treści. Zdarza się jednak, że przy tak wielkiej mnogości przedstawianych informacji spotyka się w materiałach źródłowych różnice w odniesieniu do tego samego faktu. Mimo wszystko maksymalne wykorzystywanie źródeł daje czytelnikowi o wiele bardziej wiarygodny przekaz. Oczywiście nie do wszystkich materiałów źródłowych można dotrzeć i wtedy pozostaje sięgnięcie do wcześniejszych opracowań i zawierzenie rzetelności ich autorów. Na szczęście z biegiem lat jest ona - jak się wydaje - coraz większa.”.
Info na tylnej okładce: "Opracowanie niniejsze obejmuje obiekty turystyczne istniejące od XIX w. do 1945 r. w granicach Polski z 1939 r. Na zachodzie granice tego obszaru stanowił więc Beskid Śląski, a na wschodzie Góry Czywczyńskie i Połoniny Hryniawskie.
Wzmiankowane zostały też schroniska działające w Beskidzie Śląsko-Morawskim na tzw. Zaolziu, którego obszar został włączony do Polski w październiku 1938 r.
Wyjątkowo wspomniano również kilka obiektów znajdujących się poza granicą Polski, ale w strefie przygranicznej, z których polscy turyści korzystali nawet częściej, aniżeli turyści z Węgier czy Czechosłowacji.
Umownym początkiem opracowania jest rok 1874, w którym rozpoczęło działalność pierwsze schronisko zagospodarowane (nad Morskim Okiem w Tatrach) Uruchomione przez organizację turystyczną. Jak wiadomo, 1939 r. przyniósł kres działalności wielu schronisk, w tym wszystkich obiektów w Karpatach Wschodnich, niemniej jednak niektóre z nich, na obszarze Beskidów i Tatr, działały również w trudnych warunkach okupacyjnych. Z tego względu cezurą czasową opracowania jest 1945 r., czasy powojenne należą już do zupełnie innego okresu dziejów zagospodarowania turystycznego polskich gór".