[KLOCEK]
Zbyszewski L[eon] - Demokracya katolicka w Polsce. Wyd.II. Kraków 1897. Nakładem Księgarni Katolickiej. Format: 22,3x14,6 cm, stron: [6], XVII, 428. Oprawa: płótno zdobione z epoki.
[oraz]
Zbyszewski L[eon] - Prawowitość i lojalizm. Kryzys myśli polskiej. Kraków 1896. Nakład G.Gebethnera i Spółki. Format: 22x3x14,6 cm, stron [2], 107. Razem oprawione, oprawa płótno zdobione z epoki.
Okładka otarta i zabrudzona, ubytek karty tytułowej podklejony paskiem papieru, miejscami zażółcenia papieru, poza tym stan dobry.
Leon Zbyszewski herbu Topór (ur. w 1832 r. na Ukrainie, zm. 20 sierpnia 1907 r. w Krakowie) – polski duchowny, publicysta, działacz emigracyjny i społeczny. Urodził się 17 czerwca 1832 na Ukrainie w rodzinie ziemiańskiej. Kształcił się w Odessie i Warszawie, a następnie wyjechał do Paryża. Brał tam żywy udział w ruchu politycznym i publicystycznym emigracji polskiej, był sympatykiem Hotelu Lambert.
W 1867 wstąpił do Zgromadzenia Zmartwychwstańców. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 marca 1872. W 1884 przybył do Krakowa. Za zgodą papieża Leona XIII w 1890 roku wystąpił ze Zgromadzenia, aby poświecić się pracy wychowawczej z młodzieżą. W 1893 założył Towarzystwo Wychowawcze „Dom Rodzinny”. W 1895 rozpoczął budowę zakładu przy ul. Pędzichów 13. Zakład Świętej Rodziny rozpoczął działalność w 1898. Zmarł na zawał serca 20 sierpnia 1907. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. [Wikipedia]